عکاسان از اولین روزهای پیدایش رسانه در قرن نوزدهم، از تصاویر شخصی خود چاپ می گرفتند. در حالی که (1839)Louis Daguerre و پیش از آن (1829)Nicephore Niepce، قادر کارت ویزیت به ارایه اولین عکس های ثابت و ماندنی بودند، ولی در واقع (1840)William Henry Fox Talbot،فرآیند Calotype را برای عکاسان به ارمغان آورد تا بتواند تعداد نامحدودی از چاپ های کاغذ Positive را از یک نگاتیو واحد ایجاد کنند. ما در این جا چاپ متداول عکس را به سه گروه دسته بندی می کنیم: سیاه و سفید، رنگی و فرآیند جایگزین.چاپ سیاه و سفید عکاسی سیاه و سفید مبتنی بر سیلور متالیک است. در پردازش شیمیایی عکس های سیاه و سفید، ذرات سیلور در معرض نور قرار می گیرند. این ذرات ریز نقره ای به جای انعکاس یا تابش، جذب شده و یک تصویر دائمی و ثابت را به وجود چاپ تراکت می آورند. چاپ های سیاه و سفیدی که به طور صحیح پردازش می شوند، روی کاغذهای نوعfiber بوده و لزوماً ثابت و ماندگار هستند. دوام آنها بدون خرابی یا خدشه ای به تصویر به صدها سال می رسد. چاپ نوع سیلور، ژلاتین(Silver-gelatin) یک نام و توصیف هنری برای چاپ سیاه و سفید به شمار می رود.